Małe miasto dużych możliwości

Państwo Stanisława i Tadeusz Wojcieszakowie – pobrali się w 1955 roku. W 1947 roku dwudziestodwuletni wówczas Tadeusz objął – choć wtedy jeszcze nieformalnie – po swoim przedwcześnie zmarłym ojcu Ignacym gospodarstwo rolne. W następnych latach, dzięki swojej ciężkiej pracy, pasji i odwadze, przekształcił je w jedno z najlepszych gospodarstw w gminie Nowe Skalmierzyce. W 1948 roku, a więc w wieku dwudziestu trzech lat i trzy lata po za kończeniu drugiej wojny światowej Tadeusz Wojcieszak rozpoczął budowę domu. Następne lata to okres ciężkiej pracy w gospodarstwie oraz zmaganie się z trudnymi czasami obowiązkowych dostaw produktów rolnych. Wytrwałość, upór i pasja pozwoliły jednak przetrwać trudne realia początku lat pięćdziesiątych, jakie stwarzał ówczesny system gospodarczy dla rolników indywidualnych. W dwa lata po ślubie, w roku 1957, Tadeusz i Stanisława Wojcieszakowie podjęli jak na tamte czasy rewolucyjną decyzję zakupu ciągnika Zetor 25-k. Maszyna pojawiła się w gospodarstwie jesienią tego samego roku i jako pierwsza we wsi i jedna z pierwszych w gminie wzbudziła spore zainteresowanie wśród mieszkańców Skalmierzyc. Pierwsza orka zgromadziła na polu niemal wszystkich rolników ze wsi. Dalsze lata to systematyczny rozwój gospodarstwa poprzez powiększanie jego areału oraz zakup maszyn mających współpracować z zakupionym wcześniej ciągnikiem: sadzarki do ziemniaków, rozrzutnika obornika oraz snopowiązałki. Pierwszy wyjazd w pole wymienionymi maszynami był także nie lada sensacją i gromadził na polu całe rzesze ciekawych nowinek okolicznych rolników. Równolegle wraz z rozwojem agrotechniki i mechanizacji produkcji roślinnej nastąpił rozwój produkcji zwierzęcej. Gospodarstwo zostało ukierunkowane na produkcję bydła, a w szczególności na produkcję mleka. Po kapitalnym remoncie obory w 1973 roku przyszedł czas na usprawnienie udoju mleka u coraz bardziej powiększającego się stada krów mlecznych, dlatego jeszcze w tym samy roku zakupiono mechaniczną dojarkę. Urządzenie jako pierwsze we wsi i prawdopodobnie pierwsze w gminie najbardziej zostało zapamiętane przez dzieci Państwa Wojcieszaków, gdyż proces zastąpienia ręcznego udoju przez automat trwał kilka miesięcy.  Aby pogłębić swoją wiedzę na temat nowoczesnego chowu bydła, Tadeusz Wojcieszak przystąpił na początku lat siedemdziesiątych jako pierwszy w okolicy do Polskiej Federacji Hodowców Bydła i Producentów Mleka. Przynależność do tej organizacji spowodowała, że w latach następnych w gospodarstwie pojawiło się rasowe bydło oraz znacząco podniosła się wydajność mleka od krów – była ona jedną z najwyższych wśród rolników zrzeszonych w Spółdzielni Mleczarskiej w Nowych Skalmierzycach. Dalsze lata to ciągły rozwój gospodarstwa poprzez powiększanie jego powierzchni oraz zakup maszyn, w tym kolejnych traktorów. W połowie lat osiemdziesiątych Państwo Wojcieszakowie wybudowali jeszcze nowoczesną oborę dla krów, za którą otrzymali „Złotą Wiechę”, po czym stopniowo zaczęli przekazywać gospodarstwo swoim następcom tj. synowi Markowi i jego małżonce Małgorzacie. Formalnie stało się to w 1996 roku. Kiedy w 1965 roku mama Tadeusza zapisywała mu gospodarstwo, miało ono powierzchnię 11 hektarów. Państwo Wojcieszakowie swoje dzieci wychowywali w duchu pracowitości, odpowiedzialności i wzajemnego poszanowania. Od najmłodszych lat każde z nich miało przydzielone określone obowiązki. Żadne z nich nie było faworyzowane. Dorosłe już dzieci mieszkają na terenie Skalmierzyc i nie ma dnia, aby któreś z nich nie odwiedziło rodziców. Cała rodzina cieszy się szacunkiem i uznaniem mieszkańców Skalmierzyc, stanowiąc przykład do naśladowania dla innych. W 2005 roku Tadeusz i Stanisława Wojcieszakowie otrzymali z rąk Burmistrza Gminy i Miasta Nowe Skalmierzyce Bożeny Budzik Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie przyznany przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Pan Tadeusz był aktywnym społecznikiem i należał do Ochotniczej Straży Pożarnej w Skalmierzycach. Był najstarszym członkiem OSP, za co w tym roku otrzymał odznakę z okazji 65-lecia przynależności do tej organizacji. Ponadto otrzymał Brązowy, Srebrny i Złoty Medal za Zasługi dla Pożarnictwa. W 2005 roku, z okazji 75-lecia Spółdzielni Mleczarskiej „Lazur”, otrzymał z rąk ówczesnego Ministra Rolnictwa Wojciecha Olejniczaka Medal Zasłużony dla Rolnictwa. W roku 2010 z okazji 80-lecia Spółdzielni Mleczarskiej Lazur otrzymał dyplom uznania na rzecz rozwoju Spółdzielni Mleczarskiej w Nowych Skalmierzycach.