Małe miasto dużych możliwości

Neogotycki pałac-zamek wybudowany w latach 1848-1850, prawdopodobnie według projektu Karola Würtemberga dla Jana Nepomucena Niemojowskiego. Rozbudowywany w 1898 dla Wincentego Niemojowskiego. Posiada nieregularną bryłę o 2-3 kondygnacjach, z 4 narożnymi wieżami. Pałac otacza dobrze utrzymany park krajobrazowy o powierzchni 10,5 ha. W 1887 roku otoczono go częściowo strzyżonym żywopłotem z głogu, dzikiej róży i bzu. Zdewastowany w latach powojennych zamienił się w ruinę. Wnętrza niegdyś bogato wyposażone dziś świecą pustkami. Według legendy w podziemiach pałacu schowana jest broń, która miała zostać przerzucona do ówczesnego Królestwa Polskiego. Tajemnice te nigdy nie zostały odkryte przez ówczesne władze pruskie. Nawet dzisiaj nie znamy całej prawdy na ten temat- rozbudowana sieć piwnic została zagruzowana. W pałacu bywały takie osobistości jak Lipscy, Skórzewscy, Jan Pruski, Teofil Morawski herbu Korab, Wit Górzeński czy Antoni Szczaniecki. Jan Nepomucen Niemojowski zmarł w 1873 roku i został pochowany wraz z żoną na cmentarzu przykościelnym w sąsiadujących Skalmierzycach. Na nagrobku znajdują się jego herby rodowe.

Udostępnił: Tomasz Michaś

Wśród drzewostanu najczęściej występuje jesion wyniosły, grab pospolity, kasztanowiec oraz lipa drobnolistna. Wiele drzew posiada walory pomnikowe. Obecnie zabezpieczona ruina pałacu jest własnością prywatną i czeka na remont. W zespole znajdują się także zabudowania folwarczne z XIX wieku, m.in. z pięciokondygnacyjnym spichrzem o sześciennej bryle pochodzącym z 1849 roku.